- bliūdinti
- bliū́dinti, -ina, -ino tr., bliūdìnti, -ìna, -ìno 1. versti bliauti, rėkti: Aš benoriu veršį bliū́dinti, kol prabliūs J. 2. žr. bliudyti: Liuob kriokins, bliū́dins jaunąją, kol iš stalo prikels Dr. \ bliūdinti; prasibliūdinti; subliūdinti
Dictionary of the Lithuanian Language.